ماده 10 قانون مدنی به افراد اجازه داده است تا هر قراردادی را که مایلند بین یکدیگر منعقد کنند البته با این شرایط که مفاد قرارداد مخالف نظم عمومی جامعه و قوانین و مقررات نباشد. این ماده قانونی منجر به شکل گرفتن انواع مختلفی قرارداد نامعین شد که هر کدام در شرایط ویژه ای تنظیم شده بودند مثل قولنامه که حاصل ماده 10 قانون مدنی است.
1-قولنامه همانطور که از نام آن بر میآید دارای مفهوم قول و تعهد است اما مبایعه نامه یعنی قرارداد بیع یا همان قرارداد خرید و فروش منعقد شده است.
2-با توجه به مورد بالا میتوان گفت یکی از اصلی ترین تفاوت های قولنامه و مبایعه نامه در این است که قولنامه وعده قرارداد است و مانند یک پیش قرارداد عمل میکند اما مبایعه نامه یک تعهد واقعی است و قراردادی اصلی محسوب میشود.
3-از فرق های دیگر قولنامه و مبایعه نامه این است که چون مبایعه نامه یک تعهد اصلی است پس به محض انعقاد آن انتقال مالکیت نیز صورت میگیرد اما در قولنامه انتقال مالکیتی صورت نمیگیرد و دو طرف تنها متعهد میشوند اقدامات لازم برای انعقاد معامله ای در آینده را انجام دهند.
در صورت مفقود شدن مبایعه نامه با داشتن کد رهگیری، میتوان نسخه ای از آن را از طریق سامانه ثبت معاملات و املاک کشور دریافت نمود. اما در صورت گم شدن مبایعه نامه بدون داشتن کد رهگیری، میتوان نسخه ای از آن را از طرف مقابل دریافت و برابر اصل نموده و در غیر این صورت، در دادگاه، دعوی اثبات وقوع بیع را مطرح کرد.