خط‌ تولید خانه خالی

«تب اجاره‌بها- انجماد آپارتمان» در حومه تهران؛ مسکن ۹۹ساله در نهایت به چه کسانی می‌رسد؟

نسبت خانه‌های خالی به واحدهای مسکونی موجود در این دو شهر حدود ۸ درصد برای پردیس و حدود ۱۵ ‌درصد برای پرند برآورد می‌شود که به مراتب بیشتر از نرخ متعارف «خانه بلااستفاده در یک مجموعه شهری» است.

با این حال، مجموعه‌ای از اتفاقات اقتصادی در اقتصاد ایران طی این مدت باعث شد «صاحبان اصلی خانه‌های دولتی‌ساز» به «مالکان موقت» تبدیل شوند و خانه‌هایی که با «منابع دولتی و وام ارزان» ساخته شده‌اند به «چند خانه‌ای‌ها» برسد. عمده مستاجران تهرانی ساکن حومه در حال حاضر، مستاجر «مالکان ساکن در استان‌های جنوبی و شرقی و البته دیگر استان‌های کشور» هستند.

در عین حال، از تهران هم طی سال‌های اخیر، افرادی به قصد خرید خانه دوم یا بیشتر، در حومه پایتخت سرمایه‌گذاری ملکی انجام دادند.

«منابع صرف شده برای ساخت خانه ارزان در حومه تهران»، نصیب «چند خانه‌ای‌ها» شد، «تورم بالای سبد مصرف خانوارهای کم‌درآمد» و علت دوم در کنار آن، «انتظارات تورمی» بود که هر دو باعث شد از یکسو، واجدین شرایط مسکن‌دولتی ( مسکن‌مهر، مسکن ملی و ... ) به محض دریافت امتیاز دولتی این خانه‌ها، ‌ برای پوشش هزینه‌های معیشت خود، قصد فروش واحدهای در حال ساخت در بازار آزاد را کنند و از سوی دیگر، «متقاضیان سرمایه‌گذاری ملکی» در بین دهک‌های بالا (تحت‌تاثیر «انتظارات تورمی»)، مشتری خرید امتیاز گروه اول شود.

https://eitaa.com/sgroupwww.sgroup.ir